Virginia Woolf, kuşkusuz, 20. yüzyıl İngiliz edebiyatının en önemli yazarlarından biri. Eğitimini evde özel dersler ve geniş kapsamlı bir aile kütüphanesi aracılığıyla alan yazar, özellikle babasının etkisiyle, genç yaşta yazmaya başlıyor.1915’te ilk romanı The Voyage Out’u yayımlıyor. Fakat edebî kariyeri, modernist akımın öncülerinden olan ve yazarlar, sanatçılar ve düşünürlerden oluşan Bloomsbury Grubu’na katıldığı zaman parlıyor. Bu grubun üyeleri, edebî ve sanatsal denemelerinde geleneksel normları yıkmak için birlikte çalışıyorlar.Woolf, En tanınmış eserlerinden Mrs. Dalloway (1925) ve To the Lighthouse (1927) gibi kurgularında iç monolog ve bilinç akışı tekniklerini kullanarak karakterlerinin psikolojik derinliklerini keşfetmesiyle biliniyor.&nbsp;A Room of One’s Own (1929) ve Three Guineas (1938) adlı eserlerinde de feminist düşüncelerini ve kadınların hem edebiyatta hem de toplumda eşit temsili konularını tartışıyor.<img src="https://images.aposto.com/2023/6/1/1689605970672.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.71" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Virginia Woolf’un nadir bir portresi Kaynak:&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://twitter.com/GuardianBooks/status/479988150178439169" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Guardian Books</a><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Yazar, hayatı boyunca pek çok ödüle layık görülüyor. Bunlardan bazıları, 1919’da James Tait Black Anı Ödülü’nü Night and Day adlı romanıyla kazanması ve 1938’de Three Guineas’le Femina Vie Heureuse Ödülü’nü kazanması olarak öne çıkabilir.Woolf’un eserleri, ölümünün ardından da edebiyat eleştirmenleri ve okuyucular tarafından yeniden keşfedilmeye devam ediliyor. Yazar, modernist edebiyatın en etkili yazarlarından biri olarak kabul ediliyor.

Aposto Kitap

Modernist edebiyatın ünlü çıktıları denen, bilinç akışı tekniğinin kullanıldığı ve 20. yüzyıl insanının detaylıca betimleyen kitapların yazarı kimdir?

Kalemi ve modernist yazına etkisiyle Virginia Woolf

Psikesinema

Richard ve Woolf'un intiharı, geride bıraktıklarını hayatın içine göndererek özgürleştirir. Eşlerinin hayatlarını kendilerine vakfetmesi, Richard ve Woolf için "dayanılmaz olan hayatta" kalmaya devam etmeleri için vicdani bir baskı oluşturur. Richard, Clarissa'ya "Mrs. Dalloway"den alıntıladığı sözlerle, "Sessizliğin üstünü örtmek için partiler verdiğini" söylerken bu baskıyı kasteder. Filmdeki tüm karakterleri bağlayan ortak mesele de buradadır. Seçimler yapabilme ve yaptığı seçimlerin sorumluluğunu alabilme.

Bir Kadının Tüm Hayatı, Tek Bir Günde, Sadece Bir Günde...

Otoparkın en üst katının ortasına tek başına park etmiş bir araba. İçinde biri var mı, yoksa terk mi edilmiş? Kim niye bir otoparkın en üst katına kadar çıkar ve oraya park eder ki, belli ki bunun bir hikayesi var.&nbsp;Yıllar boyu severek dinlediğimiz enerji dolu gürültülü çocukların, deri ceketli yağlı saçlı havalı LA delikanlılarına dönüşünü, sonrasında ise durulup kendi dünyasını yaratmaya karar veren olgun yetişkinlere evrilmesini izledik. Bu noktaya kadar değişmeyen tek şey ise Alex Turner’ın söz yazarlığı oldu, bilinç akışı gibi sözlerini, kendi düşünceleri hakkında şüpheye düşüşünü, düşünce akışını kaybedişini ve overthink edişini şarkı sözlerine kaynaştırmasını defalarca deneyimledik. Hatta Tranquility Base Hotel + Casino dinlerken neredeyse zihninin içini dolaştık desem abartı olmaz. Bu albümde anlatıcılığı bize çok tanıdık olan birinin, Alex Turner’ın, bu fotoğraf gibi yakalanmış anları gözlemleyip hikayelerinin peşine düşüşünü dinliyoruz.&nbsp;Tranquility Base Hotel + Casino’nun açtığı yoldan ilerleyen albüm müzikal anlamda öncülünün bir adım ötesine gidiyor olsa da sabit bir konseptin eksikliğinden ötürü mizansen anlamında eksik kalıyor, havada uçuşan düşünceler zaman zaman anlam verilemeyecek kadar dağınık geliyor. Albümün açılış şarkısı melankolik ve nostaljik There’d Better Be A Mirrorball’un bu albüm için yazılan ilk şarkı olduğunu ve albümün hissiyatını belirlediğini söylüyor Alex Turner röportajlarında. Bu bolca yaylılarla desteklenmiş yumuşak şarkıdan sonra hemen çok daha yüksek enerjili funk ilhamlı I Ain't Quite Where I Think I Am’e geçiyoruz. Olmazsa olmaz Matt Helders’ın arka vokallerinin en çok parladığı şarkıda her bir wah riff’i biraz daha enerji pompalamaya çalışırken vokallerin yumuşaklığı bitmeyen bir çatışma içinde. Ardından gelen Sculpture of Anything Goes albümün en tekinsiz şarkısı. Şarkının aranjmanıyla yaratılan karanlık ortam ve yükselip inen enerjisiyle parça neredeyse bir James Bond soundtrack’i olmaya aday. Albümün tam ortasında Body Paint albümün pop’a en yaklaştığı an, tekrar eden akılda kalıcı sözleri ve nakarattaki hook ile albümün hit’i olmaya hazır.Albümle aynı ismi taşıyan şarkıda ise siyah beyaz bir western filmi izliyor gibiyiz, Alex’in falsetto vokalleri şarkının en akılda kalıcı özelliklerinden. Big Ideas albümdeki en samimi neredeyse bir itiraf gibi hissettiren sözlerine sahip, sanki grubun müziği bırakmaya karar verdikleri bir ana özlem gibi duyuluyor. Hello You’nun enerjisi I Ain't Quite Where I Think I Am’in kız kardeşi gibi, bir şekilde bu şarkının da show business'a veda gibi duyulduğu kanısındayım. Kadife takım elbiseli Mr. Schwartz’ın hikayesini dinlerken albümün ilk belirgin gitarını sonunda duyuyoruz, Alex Turner yıllar sonra ilk kez bir kayıtta gitarı parmakla çalıyor. Perfect Sense’te Alex nereden nereye geldiğinin üzerine düşünüyor ve sanki asıl act orkestraymış da grup ona eşlik ediyormuş gibi hissettiren bir albüme yakışan şekilde bolca yaylıyla bezenmiş bir kapanış yapıyor. Şarkının hiçbir fade out olmadan aniden bitişi ve şarkının son dizeleri “When my invincible streak turns onto the final straight/ If that's what it takes to say goodnight/ Then that's what it takes”&nbsp;bir vedaymış gibi hissettiriyor.Birçok hayranının beklediğinin aksine Arctic Monkeys, bu albümle bize ne Whatever People Says I Am, That’s What I Am Not ne de AM zamanlarına bir daha dönmeyeceğini söylüyor. Ve bence bu oldukça anlaşılabilir. Kitlesiyle birlikte olgunlaşan ve değişen bir sound, kırk yaşına merdiven dayayıp hala 17 yaşındaki enerjiye sahipmişçesine rol yapmaktan çok daha doğal bir sonuç. Bu iki albümlük istikrarlı bir şekilde aynı şekilde ilerleyişiyle The Car bize sonrasında neyi beklemememiz gerektiğini söylüyor olsa da neyi beklememiz gerektiğini söylemiyor. Bütün albüm bir kapanış, bir şeyin sonu gibi duyuluyor. Ama neyin sonu geliyor henüz bilmiyoruz…<a data-type="embed" fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/2GROf0WKoP5Er2M9RXVNNs?si=BKiR1QYaQdaOZAg0XGUpWA" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank"><img src="https://embed.apos.to/assets/2022/9/2022-10-29T12:30:07.769Z.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.59" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></a>

Yeni albümlerinde Arctic Monkeys, yakaladıkları olgun tınıların yolundan devam ediyor.

Bir önceki albümün izinde

“Aslında hümanistim, ama…” diyerek başlayan cümleler Twitter’da gezerken terör, düzensiz göç, cinsel istismar gibi birçok farklı konudaki haberin altında karşılaşabileceğimiz en olağan tepkilerden, en standart kullanıcı yorumlarından biri. Ancak hümanizmin insan hayatına saygı duymakla, hayırsever ya da insancıl olmakla ne gibi bir ilgisi olabilir?&nbsp;Benim gözlemim maalesef bu kelimeyi doğru kullananların sayısının bir elin parmaklarını geçmediği yönünde. “Galat-ı meşhur, fasih-i mehcurdan evladır” —ya da latincesiyle “communis error facit jus”— yani kanıksanmış bir hatanın doğrusuna yeğlenmesi durumu, belki de hümanist kelimesinin filantropi (ya da insanseverlik) sözcüğünün yerini alması ile tüm yaygın bilinen yanlışlar arasında en fazla sayıda insan tarafından kanıksanmış olanıdır.Sosyal medyada “göz var nizam var” ya da “mundar etmek” gibi yanlış kullanımlar kadar “göz var izan var” veya “murdar etmek” gibi doğru kullanımlara da rastlamak mümkünken, ‘hümanist’in doğru kullanımına rast gelmekse <a fr-original-style="" href="https://twitter.com/search?q=h%C3%BCmanistim%20ama&src=typed_query&f=top" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">neredeyse imkansız</a>.<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">&lt;bilinç akışı&gt;</h2>Bir antrparantez; entelektüellere küçümseme amaçlı olarak entel denilen, “boş konuşma”nın müziğin teori anlamında en zengin janralarından caz yapmak ile ilişkilendirildiği bir toplumda, filantropist’in “boş yapmak” anlamında falan-filantropist gibi bir kullanıma henüz evrilmediğini görmek ise şaşırtıcı. (Umarım fikir vermemişimdir.)<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Sırası gelmişken anlamındaki ‘antrparantez’in yerini alan ‘anti-parantez’in de dambıl-bandıl karışıklığı ile birlikte “orijinalini unutturan yanlışlar”da ilk 5’e oynadığı iddia edilebilir.&nbsp;</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">İngilizce ve Fransızcada iki L kullanarak “intellectual/intellectuel” şeklinde yazılan kelimenin Türkçeye girdiğinde tek L ile ‘entelektüel’e dönüşmesi, ancak Venezuela’nın Türkçede Venezüella şeklinde yazılması da sadece bizim dilimizde rastlanabilecek türden bir tuhaflık olsa gerek.</li></ul><h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">&lt;/bilinç akışı&gt;</h2>İngilizcede doğru bilinen yaygın yanlışları ifade etmekte —ve doğrusunu bildiği-öğrendiği hâlde yanlışını kullanmakta ısrar eden kişileri tarif ederken— mumpsimus terimi kullanılıyor.Yeri geldiğinde hepimiz birer mumpsimus’uz. Bazen “doğru”yu tanımlayan kurumun görüşüne katılmadığımız/otoritesini tanımadığımızdan bir sivil itaatsizlik eylemi olarak, bazen alışkanlığımızı terk etmek istemediğimizden, bazen de sadece işimize gelmediğinden ötürü “doğrusunu bildiğimiz” şeylerin “yanlışını” kullanmakta/söylemekte ısrarcı olabiliyoruz.&nbsp;Mesela ben de bu yazıda kendine TDK’nın belirlediği Türkçe dilbilgisi kuralları arasında yer bulamayan birçok noktalama işareti kullandım. Ancak dil dediğimiz 🤞kurallar bütünü🤞 de dinamik bir araç takımı. İletişim kurarken güncel ihtiyaçların değişmesiyle —hoşumuza gitse de gitmese de— dönüşüme uğramakla mükellef dişlilerden oluşuyor.Bu özelliğiyle de dilbilimin dile preskriptif (kural koyucu) değil, deskriptif (tanımlayıcı) bir açıdan yaklaşması gerektiğine inanıyorum. Aynı minvalde dil kurumlarının rolü de kural koyuculuk değil arabuluculuk olmalı. Kural dayatmak yerine belgeselcilik, derleyicilik yapmalı.<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 225, 68); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 225, 68); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Halkın büyük kısmının dili dönmüyor ve batarya dolumuna şarj yerine şarz diyorsa, bu kelimenin iki yazımı da kendisine bir kılavuzda yer bulabilmeli. Ya da ıstırap ve ızdırap, veyahut şoför ve şöför. Örnekler uzar gider…</blockquote>Öte yandan dil kendimizi doğru ve hassas biçimde ifade etmemizi de sağlamakla yükümlü. Kavramlar düşün dünyamızı açıklıkla yansıtmaya yardımcı olacak ve karışıklığı önleyecek şekilde tanımlanmış, belgelenmiş ve tasnif edilmiş olmalı. Dili denetleyen ve dokümante eden kurum da karışıklık yaşanan durumlarda, bir hatayı galatımeşhurlaşmadan engelleyebilmeli ve ihtilafları çözebilmeli.Yukarıda yaptığım tanıma göre keyfî ve tutarsız kurallarıyla Türk Dil Kurumu’nun bu işlevleri başarıyla yerine getirdiğini söylemek mümkün değil. Ancak alternatifi olan Dil Derneği gibi kurumların yazım kılavuzlarıyla TDK’ya alternatif olabilecek kalitede başucu kaynakları üretebildiğini söylemek de güç.Örneğin her iki kurumun yayınlarında da hümanizm gibi Türkçe kaynaklı dahi olmayan, Türkçeye girdiği yabancı dillerde de sadece ve sadece “insanmerkezcilik” anlamında kullanılan felsefi bir terim kendisine “insancıl” olarak kafa karıştırıcı ve gayriciddi bir karşılık bulabiliyor.&nbsp;<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">O hâlde nedir bu insanmerkezcilik?</h2>Her ikisi de Türkçeye insanmerkezcilik olarak çevrilmiş olsa da (ki bu da başka bir sorun), insanı evrenin merkezine koyan teolojik yaklaşımın —antroposantrizm— aksine hümanizm, sekülarizmin temel taşlarından biri.&nbsp;Gerçekleştirdiği devrimlerle <a fr-original-style="" href="https://www.akparti.org.tr/haberler/mazlum-milletlerin-ilham-kaynagi-olan-ataturku-kimse-ders-kitaplarini-yirtarak-tarihten-silemez-08-09-2021-19-13-08/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">mazlum milletlerin ilham kaynağı</a> olan Mustafa Kemal Atatürk’ün “Biz, ilhamlarımızı gökten ve gâipten değil, doğrudan doğruya hayattan almış bulunuyoruz.” sözleriyle ortaya koyduğu insanmerkezcilik ilkesi, tanrımerkezciliğin aksine hayatın anlamını belirlemede ve ahlak kavramının altını doldurmada hem bireysel hem de kolektif olarak insanı yetkilendirir. Bu özelliğiyle de tabiatüstü ve ilahi varlıklara duyulan ihtiyacı reddeder.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Sekülarizm mi laiklik mi? Temelde din ve devlet işlerinin birbirinden ayrılmasını ifade eden eş anlamlı sekülarizm ve laiklik kelimeleri bile bugün devletin din işlerine karışmadığı Amerikan modeli sekülarizm ile dinin devlet işlerine alet edilmesinin karşısındaki Fransız modeli laiklik ile kavramsal olarak birbirlerinden ayrışabiliyor.</li></ul>Pozitivizm de doğası gereği hümanisttir. Bir başka seküler kavram olan pozitivizm de yine The Secret gibi kitaplarla hayatımıza giren “evrenden pozitif şeyler dilemek” üzerine kurulu çekim yasası vb. hurafelerin aksine, olguları gözleme dayalı ve tekrar edilebilir deneyler yoluyla doğrulanmalarının yahut yanlışlanmalarının mümkün olması koşuluyla ele alır — bu yönüyle nesnel değil öznel olan Eleştirel Teori’den de ayrılır.Atatürk’ün “Hayatta en hakiki mürşit (kılavuz) ilimdir, fendir. İlim ve fenin dışında mürşit aramak gaflettir, dalalettir.” sözleri, kendisinin pozitivist bakış açısını ortaya koymaktadır.Öte yandan Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın “Ben ekonomistim. Faiz sebeptir, enflasyon neticedir.” sözleriyle pozitivizmi, “Bir Müslüman olarak ‘nas’lar neyi gerektiriyorsa onu yapmaya devam edeceğim. Hüküm bu.” sözleriyle de hümanizmi reddettiği söylenebilir.“Şov yapmaktan hoşlanmak” anlamına gelmeyen şovenizm ve “konforuna düşkün olmak” anlamını taşımayan konformizm kavramlarına ise başka bir yazıda değinmek üzere, iyi hafta sonları diliyorum.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Not:&nbsp;Serbest Kürsü'de yer alan tüm görüşler yazarlara ait olup, Aposto'nun editoryal bakış açısını yansıtmamaktadır.

Aposto Gündem

Deme kalbura kallabur; lugât-ı fasîhten evlâdır galât-ı meşhûr.

“İnsancıllık” adına

Albüm:&nbsp;Perfume Genius, <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/6rFFWK98d8hhdSYgaOxI5L?si=o478-emFQ8K8GEeEYt88FA" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Ugly Season</a>Süre:&nbsp;52 dakikaPlak Şirketi: Matador RecordsKartonet:&nbsp;Perfume Genius (Michael Hadreas), Matador etiketli yeni albümünde kolektif bir sıra dışılıkla karşımızda. 2010 yılından beri yayımladığı albümlerle queer&nbsp;anlatısını iskeletleştiren, androjen vokalleriyle alternatif popun çağdaş pusulalarından olan müzisyen, tüm janrların ötelendiği Ugly Season’da ilham kaynaklarını deneysel bir havuzda buluşturdu.&nbsp;Albüm; Hadreas’ın 2019 yılında koreograf Kate Wallich’la tasarladığı ve sergilediği modern dans performansı The Sun Still Burns Here’dan alınan Pop Song, Eye in the Wall haricinde kulaklarda ilk defa çalınan şarkılardan oluştu. Ugly Season&nbsp;yalnızca janr çizgilerinin bulanıklaştırıldığı kolektifliğin yanı sıra geniş bir müzisyen ve yapımcı ekibinin de ürünü aynı zamanda. 10’dan fazla enstrümanıyla albümün sonik kimliğini temellendiren Blake Millis, yaylı aranjmanlarıyla albüme semavi bir uzam ören Rob Moose, Clown Core ikilisin dâhi saksafoncusu Sam Mendel bu isimlerden birkaçı. &nbsp;&nbsp;Hadreas, tüm albüm kapaklarında bedenini değişik formlarda sergilemiş; bazen otosansüre bazen de maskülen görünümlere başvurmuştu. Ugly Season’ın Jackson Pollock’un bilinç akışı resim tekniğini çağrıştıran kapağıylaysa bedeninin fiziksel sınırlarının çözüldüğü bir davetiye çıktısı aldı, dinleyiciyi nasıl bir sonik deneyimin beklediğine dair de ipuçları verdi. &nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/6/4/1657224380948.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Perfume Genius, Ugly Season<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Neden dinleyelim? Perfume Genius, son albümünde onunla özdeş tematik anlatılarının dışına çıktı. Her ne kadar şarkı sözleri tümüyle kenara itilmese, Set My Fires on Fire Immediately albümünden “Jason” gibi hikâye kahramanları tekrar karşımıza çıksa da Ugly Season sözleriyle bir bütün oluşturan şarkılar örüntüsünün dışında. Albüm Michael Hadreas’ın bedeni, hisleri ve varoluşunu performatif bir deneyime dönüştüren, son birkaç yıldır sinyallerini verdiği modern yaratıcı ve heybetli beste yapımının kristalize olduğu ilk iş.&nbsp;Bu yönüyle albüm, Perfume Genius’ın The Sun Still Burns Here modern dans performansından devraldığı; müziği sözlerden “özgürleştiren”, yerine atmosferi ve uzun soluklu deneysel sonik yolculukları getiren estetiğinin onanması. Öte taraftan, Ugly Season bir “albümden” beklenebilecek, parçaların birbirini tamamladığı sessel uyumun yerini janrların geçişkenliğinin aldığı, tek parça bir zihinsel yolculuk âdeta.&nbsp;Herem’in kilise organlarıyla yıkanan tribal ruhaniliğinden Scherzo’nun aralıklı arp dokunuşlarının eşlik ettiği tekinsiz piyano sonatına, Eye in the Wall’ın ambient dub makyajlı progresif diskosundan Hellbent’in no wave selamlı endüstriyel hilkat garibesine kadar Ugly Season özgün parçalardan oluşan yekpare bir uçuş deneyimi, deneysel müziğin modern popla buluşmasını dinlemek isteyenler için yepyeni bir başucu kitabı.Benzer işler:&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Julia Holter, <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/6icpwcJQWK4nq9Xilk4yRu?si=7H44eKYRQHaheZDE0LuIkw" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Aviary</a></li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Laurie Anderson, <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/5nfdstl6JxGrDQtm1B2LnZ?si=O-KMMx_KToaL74WZ8Cl13g" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Big Science</a></li></ul>

bilinç akışı ile ilgili hikayeler